Een hele maand alweer in Budapest!

Lieve lieve mensen,

Vandaag zijn we precies een maand in Budapest! En we hebben ook al een maand geweldig weer!
Nog steeds kijken Nadine en ik elkaar af en toe aan en zeggen we hoeveel geluk we hebben met het superweer hier!

De afgelopen week is er weer veel gebeurd.
Afgelopen woensdag hadden we weer gewoon les, maar ’s avonds werden we uitgenodigd om bij een klasgenootje te komen eten. We zouden dan samen gaan koken, maar ondertussen hadden zich zoveel mensen aangemeld voor het samen-koken-avondje, dat het niet meer paste in haar keuken. Toen hebben we besloten om een avondpicknick te houden op Margit sziget en dat iedereen zijn eigen eten mee zou nemen. Dat hebben we gedaan en Nadine had een heerlijke pastasalade gemaakt. (Daar hebben we ook gelijk twee dagen van gegeten ;) )

Het was erg gezellig in het park, naarmate het donkerder werd, kwamen er ook steeds meer Erasmusstudenten bij. We hebben lekker in het gras gezeten met wat te eten en een wijntje. Was echt een lekkere avond en dat gaan we vast en zeker vaker doen!

En vrijdag was het dan eindelijk zo ver! Leon zou naar Budapest komen! Helaas pas ’s middags om half 5, dus ’s morgens heb ik eerst maar eens het huis onder handen genomen, want het was wel gewoon schoonmaakvrijdag. Nadine sloeg dit keertje over, want ze ging naar het kasteel van Sissi met een klasgenoot.
Ik had netjes uitgezocht hoe ik op het vliegveld moest komen met het openbaar vervoer en hoelaat ik zou moeten vertrekken om er ruim voor half 5 te zijn. De routebeschrijving leek zo makkelijk, een hele metrolijn af en dan op de bus stappen naar het vliegveld!

Makkelijker gezegd dan gedaan, met de metro was geen probleem, maar het metrostation waar ik uit moest en de bus moest pakken, was helemaal in verbouwing. Niks stond zoals het zou moeten horen en er stond een kaartje met een routebeschrijving naar de bussen, maar er stond vervolgens niet aangegeven waar ik mij op dat kaartje bevond en ik kon niks herkennen. Dus ik op goed geluk maar naar buiten en daar stond ik op een groot kruispunt en aan alle vier de zijden stopten er bussen. Ik moest bus 200E hebben en ik ben alle bushaltes afgegaan, maar geen 200E! Een paar keer mensen aangesproken om het te vragen in het Engels, maar die wisten het ook niet.

Ondertussen was het al kwart voor 4 en ik had nog steeds geen bus gevonden. Toen wees een oud vrouwtje mij op een bus die ook naar het vliegveld zou gaan, maar dan moest ik 30 haltes blijven zitten in de bus. Ongelooflijk, dat kon toch niet waar zijn? Ik raakte al lichtelijk in paniek en toen ben ik op zoek gegaan naar een taxistandplaats, dus weer terug het metrostation in en tevergeefs zoeken naar een taxi-bord. Niks hoor, dus toen besloot ik toch maar die stomme bus te nemen en dan maar zien waar ik uit zou komen. Ik liep weer naar de bussen en toen stond er een taxi voor een rood verkeerslicht te wachten, ik bedacht me geen moment en ik rukte de deur open en vroeg of hij available was. En dat was hij! Dus ik stamelen dat ik naar the airport moest en die man gooit het stuur om en we waren onderweg! 10 minutes, zei hij, dus ik was al helemaal opgelucht, totdat hij vroeg of ik naar Terminal 1 of Terminal 2 moest. Boeiend, dacht ik, dat zoek ik daar wel uit, maar het bleek dat er een dikke 5km tussen de twee terminals zit. SHIT! En nu?

Gelukkig wist de taxichauffeur ook nog wel wat en zei dat terminal 1 vooral voor discount airlines was, dus de goedkope vluchten. Leon zou met KLM komen, dus die komt vast in terminal 2 aan. En toen kwam de volgende vraag: terminal 2a of 2b? Ik had het niet meer, hoe moet ik dat nou weten? Gelukkig liggen die wel bij elkaar, dus dat kon ik daar wel uitzoeken.

Na de taxichauffeur een dikke fooi te hebben gegeven, was ik gelukkig ruim op tijd op het vliegveld en vond ik gauw waar ik Leon kon opwachten! Ik moest er nog een half uur zenuwachtig wachten, maar dat was het waard :) heel fijn om mijn lieve Leon weer vast te kunnen houden na zo’n lange tijd! Eindelijk kon ik echt laten zien waar ik nu woonde en de plekken laten zien waar ik graag kom.

Gauw in een taxi terug gegaan naar ons appartement. Daar aangekomen hebben we met Nadine gegeten bij het goedkope Chineesje hier om de hoek. Daarna ging Nadine naar een openbustour die geregeld was voor de Erasmusstudenten en hebben Leon en ik een eind rondgelopen, onder andere langs het parlement en naar de kettingbrug. Daar hebben we ergens een hele leuke cocktailbar gevonden en na een cocktailtje daar zijn we Nadine op gaan halen. Dat was nog een heel drama, want de bus ging op een gegeven moment niet meer verder en toen moesten we het maar uitzoeken en we zaten in een voor mij onbekend gedeelte van Budapest. Gelukkig hebben we elkaar toch gevonden en toen gingen we samen met Julia terug naar ons appartement. Alleen had Leon nog geen OV-kaart en Julia was de hare vergeten, maar omdat wij eigenlijk bijna nooit gecontroleerd zijn, besloten we de gok maar te wagen. En ja hoor, natuurlijk kwam er ineens controle binnenstappen, dus we zijn gauw de tram uitgerend en hebben we een andere tram genomen.

Op de terugweg wilden we nog even langs die cocktailbar van een paar uur geleden, maar die leek nu wel een of ander besloten feest te hebben, dus we zijn doorgegaan naar huis. Daar zijn Leon en ik nog even een kroeg ingedoken, Nadine was moe en ging naar bed.

Gezellig met zijn twee hebben we wat gedronken en fijn bijgekletst en toen was het ook voor ons bedtijd!

Zaterdagmorgen zijn we samen naar de Grote Markthal gegaan en daar hebben we een verjaardagscadeautje voor papa gehaald en wat kruiden voor mama en de moeder van Leon. Vervolgens heerlijk in het zonnetje gezeten op een terras en later rondgeslenterd door de stad. ’s Avonds had ik gereserveerd bij restaurant Fátal. In de Lonely Planet stond dat dit een Hongaars restaurant is voor de grote eter, want de porties zijn groot, goed en goedkoop. Dat leek ons wel wat! Daar aangekomen stonden er een paar van die grote Russen die ons een tafeltje gaven en vervolgens kwam de opperRus de bestelling opnemen. Een ontzettend dikke vieze man met een nors gezicht en ontzettend chagrijnig, volgens mij. Niet echt heel gezellig, dus we keken elkaar al aan van, hmm, moet dit nou? Maar ja, toch maar blijven zitten.

Als vooraf had ik champignonsoep en Leon goulashsoep. Nou, dat was me toch een emmer vol, daar konden wel vier mensen van eten! Het was wel lekker, dat moest ik ze nageven.

Als hoofdgerecht had ik een stuk vlees met heeeeeeeeel veel gebakken uien en met heel veel bedoel ik ook echt een berg. En die uien waren lekker gebakken! Echt overheerlijk, dat heb ik ook allemaal opgegeten. Leon had biefstuk met devilssauce, maar die saus was helemaal niet zo duivels, maar ja.. De sfeer in het restaurant was niet echt denderend en dat kwam vooral door het personeel. Allemaal grote brede Russen, dus we voelden er ons niet echt op ons gemak. Daardoor hebben we besloten om geen dessert te nemen.

Na het afrekenen zijn we weer teruggegaan naar die leuke cocktailbar en daar hebben gezellig een paar lekkere cocktails gehad. Echt een superleuke tent!

Nadat we dronken naar huis zijn gestrompeld, zijn we gauw gaan slapen.

Zondagmorgen hebben we ontbeten bij een kavéhusz en daarna zijn we naar het Budakasteel geweest met een kabellift. Zo’n hok waar je met 12 mensen in kon en dan werd je langs de heuvel omhoog getakeld. Boven hebben we het kasteel, de Matthiaskerk en het schitterende uitzicht bewonderd. Het was wel heel warm die zondag, dus halverwege de middag zijn we met Nadine vertrokken naar het park op Margit Sziget en daar hebben we de middag doorgebracht op een kleed met een boek en een lekker wijntje. ’s Avonds zijn we met z’n drieën uit eten geweest bij Friday’s. Dat is ketenrestaurant, maar wel met heel lekkere gerechten. Dat was erg gezellig :)

Helaas was dat alweer onze laatste avond samen. Op maandag hebben we niet zoveel gedaan, samen koffiegedronken in de buurt en tussen de middag even wat gegeten bij de Chinees om de hoek. Toen was het al gauw half 4 en stond de taxi voor de deur. Bah, het weekend vloog voorbij.

Gelukkig doet ons internet het nu heel goed en ook draadloos, dus ik kan lekker Skypen vanuit het hele huis en ook via mijn iPad!

Gisteravond heb ik dat gelijk ook maar gedaan met mijn familie uit Canada die nu in Nederland zijn. Twee jaar geleden waren ze voor het laatst in Nederland en toen zat ik in Zweden, dus ik ben ze nu alweer mis gelopen.

Vandaag, dinsdag, ben ik naar de Lidl geweest. Er is vorige week een winkel geopend hier in de buurt, dus dat heb ik vandaag maar eens bekeken. Heel fijn om een Lidl te hebben, het groente- en fruitaanbod is hier veel groter en ook verser dan in de Hongaarse supermarkten, dus ik heb flink ingeslagen :)

Leon heeft ook veel kruidenpakjes meegegeven, dus ik hoop dat Nadine vanavond wat lekkers kookt ;)

Verder niet veel bijzonders, er staat een weekendje Belgrado op de planning. Dat zou eigenlijk dit weekend gebeuren, maar ik denk dat wij volgend weekend gaan. Vrijdag ga ik waarschijnlijk pistoolschieten met een paar klasgenoten en dat wil ik eigenlijk niet missen!

Naja, beste mensen, dat was mijn verhaal alweer!!

Voor meer informatie moet je maar mailen en anders staat hier volgende week weer een nieuw vers verhaal!!!

Szia!!!