Nog maar 11 dagen!!!

Lieve lieve mensen,

Ik heb jullie weer veel te lang laten wachten op een mooi spannend verhaal uit Budapest!

Er is ook veel gebeurd sinds de laatste keer dat ik blogde, dus dit zal wel een lang verhaal worden.

Ik begin dus maar gauw met het moment dat Sandra, de vriendin van Nadine hier kwam.
Zij kwam dinsdagavond 15 november aan in Budapest. De volgende dag hadden Nadine en ik nog wel gewoon les om 8 uur, dus kon Sandra mooi uitslapen. ’s Middags zijn zij samen de stad in gegaan en heb ik mezelf moeten vermaken. (Niet erg hoor, dat kan ik prima)

Op donderdag hebben we met zijn drieën een nieuw zwembad uitgeprobeerd. Nadine en ik hebben al een aantal zwembaden geprobeerd, maar die vielen elke keer erg tegen door de stank of dat het bad erg oud en smerig was, dus we waren benieuwd daar het Lucasz Fürdö. We moesten twee haltes met de tram en een stukje lopen. Het zou bij een ziekenhuis zijn.
Het was even zoeken, maar we vonden het gelukkig wel. Een gigantisch mooi oud gebouw met aan de ene kant een ziekenhuis en aan de andere kant een soort van sanatorium en daartussen zat dan nog het zwembad.

De entree was erg netjes en schoon en het zag er veelbelovend uit! Er was een aanbieding, entree tot het zwembad en een massage voor 20 minuten voor omgerekend 15 euro. Dat leek ons wel wat. Ik was als eerst aan de beurt en na wat handen en voetenwerk had de vrouw door wat ik wilde, maar ondertussen ging ze steeds andere dingen doen, dus het duurde echt heel lang voor dat ik betaald had. Toen liep ze naar iemand anders toe en die schoof het gordijntje voor de kassa dicht, terwijl er nog veel mensen stonden te wachten, en die werd opgedragen om mij uit te leggen waar ik de massage kon krijgen en waar ik me moest omkleden. Ze leidde mij door een doolhof van gangen, lockers en kabines heen en wees me af en toe een keer wat aan en toen vertrok ze weer. Maar ja, daar stond ik dan alleen zonder Nadine en Sandra. Dus ik de uitgang weer zoeken en wachten op Sandra en Nadine. Nadine kreeg dezelfde tijd voor massage toegewezen als ik, maar Sandra een half uur later. Ja, dat wilden we dus eigenlijk ook niet. Heel gedoe, want ze begrepen ons niet, maar uiteindelijk schoof mevrouwtje haar gordijntje weer dicht en liet daar 15 man staan en liep met ons mee naar de massageruimte. Gelukkig sprak er iemand daar wel beter Engels en die legde uit dat de massage meteen konden krijgen en dan alle drie tegelijk. Maar we moesten wel eerst douchen. Dus wij omkleden en toen werden we ineens wel meegenomen naar de massageruimte, zonder te douchen. Heel vaag. Er waren dus drie masseurs, een ouwe vent, een wat dikkere vrouw en een mooie kerel. Dus we grapten al in het Nederlands dat we zouden moeten vechten om die mooie kerel en ik had geluk: ik kreeg de mooie kerel! ;)

We werden ieders naar een eigen kamertje geloodst en toen kwam de ouwe masseur bij mij en de leuke masseur binnen en gaf hem een kwak massageolie uit een 10 literfles en toen deed hij het bovenstukje van mijn bikini uit. Nu ben ik niet heel preuts, maar ik dacht wel even: “Okeeeee, dat had ik ook zelf kunnen doen…”

Naja, de massage was verder prima en 20 minuten later was het voorbij. Nadine en Sandra waren ook wel tevreden, al was Sandra’s rug knetterrood omdat die ouwe masseur zo tekeer was gegaan op haar rug.

Toen gingen we het zwembad opzoeken, dat was ook nog een hele zoektocht, want dit zwembad was echt een wirwar van gangen en ruimten. We kwamen terecht in een lekker warm buitenbad met een stroomversnelling en van die watermassagestralen. Er waren vooral ouwe mannetjes in dit zwembad en wij, drie jonge, woest aantrekkelijke vrouwen, waren natuurlijk een hele peepshow voor ze. Twee ouwe mannetjes zwommen ons ook steeds achterna en riepen ons allemaal dingen in het Duits toe. Heel vaag.. Toen we daar genoeg van hadden zijn we verder gelopen naar het thermale gedeelte van het bad, want we zaten in een ordinair chloorbad.

Dit thermale gedeelte was echt heel mooi. Het was pas gerenoveerd en zag er heel netjes uit. Er waren 4 baden met de temperaturen tussen 20 (heel koud, voor na de sauna) en de 40 graden. Heerlijk, lekker dobberen in het water.

Later zijn we nog twee sauna’s ingeweest en toen moest ik er vandoor, want ik had weer fysiotherapie.

’s Avonds hebben we pizza gegeten en daarna zijn we de beroemde cocktailbar ingedoken. We zijn gelijk begonnen aan de Zombie cocktail. Deze cocktail bestaat alleen maar uit sterkte drank met een halve uitgeknepen sinaasappel. Echt superlekker, maar daarna heb je ook genoeg gehad ;)

Vervolgens nog een tijd ontzettend dom gedaan op de dansvloer en de rest van de avond laat ik maar aan jullie verbeelding over.

De volgende dag werd om 10 uur de kerstmarkt geopend en rond half 12 waren wij drie op deze markt, maar volgens mij werd met openen opbouwen bedoeld, want de helft van de kraampjes was nog niet open of opgebouwd. Het zag er wel veelbelovend uit!

We hebben even wat gedronken en toen ben ik weer huiswaarts gegaan, omdat ik aan het einde van de middag naar Wenen zou vertrekken voor een weekend samen met Leon! Dus koffer inpakken!

Ik moest een stuk met de metro en toen op de bus stappen die me naar Wenen zou brengen. Echt een mooie comfortabele bus met internet, dus lekker kunnen chatten met het thuisfront. Onderweg was het nog wel even schrikken, want vlak voor Wenen stond er aan de andere kant van de snelweg een grote touringcar uit te branden. Dikke zwarte rookwolken over de weg heen en een enorm laaiend vuur. Brr, moet er niet aan denken dat ik in die bus zat! Het was ook net gebeurd, want er vormde zich net een file achter de brandende bus en een paar kilometer later kwamen de politie en de brandweer pas tegemoet rijden.

Toen waren we al gauw op het vliegveld waar ik eruit moest. Daar aangekomen moest ik nog anderhalf uur wachten voordat Leon zou landen, maar ik heb me kunnen vermaken.

Gelukkig kwam hij gauw de gate uit en konden we met de trein naar het midden van Wenen gaan. Daar hebben we een taxi gepakt naar ons hotel, want het was inmiddels 12 uur ’s nachts. Het hotel lag iets buiten het centrum van Wenen. Ik had het geboekt omdat het relatief goedkoop was voor Wenen en dat was er ook af te zien. De kamer was groot, maar erg gehorig en oud en een beetje smoezelig. Maar ja, het was maar voor twee nachten he.

Het was al weer gauw morgen en na het ontbijt zijn we Wenen ingegaan met de tram. Mooie stad, mooie gebouwen en leuke kerstmarkten. Heerlijk weer eens Leberkäs semmel gehad en broodjes braadworst en chocoladeaardbeien! Het was alleen steenkoud, dus we liepen bijna van koffiehuis naar koffiehuis. Wel op de schitterende Naschmarkt geweest. Fantastische markt, ik wou dat er zoiets in Aalten of Deventer was!!! ’s Middags ben ik nog naar de kapper geweest, want dat durfde ik niet aan in het slecht Engels sprekende Budapest. Nu heb ik een kant van mijn haar helemaal kort en de andere kant lang. Ik ben er erg blij mee, al zijn de meningen verdeeld van de familie.

’s Avonds hebben we heerlijk gegeten bij een Aziatisch restaurant. Ik had sashimi vooraf en als hoofdgerecht zalm en tonijn. Heel erg lekker! Leon had garnalen in deeg vooraf en als hoofdgerecht lamspiesjes.

Daarna zijn we samen de kroeg ingedoken. Moest wel even wennen aan de europrijzen. De drank in Budapest is vrij goedkoop, maar in Wenen hadden ze natuurlijk de normale prijzen.

De volgende dag was alweer de dag van vertrek, helaas.. Leon had zoveel vrij genomen van zijn werk waar hij pas sinds deze zomer in dienst is, dus hij kon echt geen vrije dagen meer krijgen.
We sjokten dus met onze koffers door Wenen en het was gewoon nog kouder dan de dag ervoor en de winkels waren dicht, alleen de koffiehuizen waren nog open. Dus van Starbucks naar McCafé en ’s middags hebben we nog Sachtertorte gegeten in het beroemde Café Sacher. Daarna hebben we bij de Italiaan onze laatste maaltijd samen genuttigd en scheidden onze wegen op een halte tussen het Westbahnhof en Wien Mitte. Dat was niet echt leuk.. Al gauw zat ik in een overvolle trein naar Budapest (gelukkig had ik gereserveerd) en was ik na drie uur weer in Budapest en thuis.

Leon had minder geluk, want door de enorme mist in Nederland had hij ontzettend vertraging en kwam hij pas ’s nachts in Nederland aan. Hierdoor kon hij niet meer met de trein naar huis en moest hij in een hotel op Schiphol blijven slapen. Hopelijk vergoed de reisverzekering dit!

In Budapest begon een paar dagen lang het normale leven weer, tot vrijdagmorgen, want toen kwam het zusje van Nadine, Danique met haar vriendje Rik over uit Nederland. Ook heel gezellig, ze hebben alles bekeken met Nadine en we zijn nog een keer met zijn allen uit eten geweest bij Thank God It’s Friday.

Zondagmorgen vertrokken ze weer vroeg en toen hadden Nadine en ik onze rust weer terug, haha.

Die woensdag hadden we ons eerste examen, een presentatie voor Sociology of Consumption. Ik heb deze gehouden over de Albert Heijn, hun marketingstrategieën en over de supermarktenoorlog in Nederland. De docente vond het erg interessant, want ze onderbrak me steeds in mijn verhaal. Dat was eigenlijk wel irritant, maar ik denk wel dat ik het vak heb gehaald.

Donderdagnacht kwam Nadine’s nichtje Laura over voor het weekend en de volgende morgen kwamen Leon, Korriene en Ricardo over. ’s Middags zijn Leon, Korriene en ik naar Sugarshop geweest, waar ik al eerder over vertelde en daar heb ik dit keer alleen maar koffie genomen, want ik was al misselijk als ik dacht aan die machtige gebakjes daar. Leon had een brownie en Korriene melkrijst met fruit en verkruimelde koekjes. Dat smaakte best aardig, op de rijstpruttel na. Het was erg gezellig met zijn drieën. Daarna hebben we een kleinere kerstmarkt bezocht en hebben we nog koffie gedronken.

’s Avonds hebben we met ons zessen gegeten bij de Chinees. Daarna niet veel meer gedaan, omdat iedereen vanmorgen heel vroeg uit zijn bed was om het vliegtuig te kunnen halen. We hebben het gepresteerd om met zes man in ons kleine huis te slapen. Laura sliep bij Nadine, Leon natuurlijk bij mij en Ricardo en Korriene op een half matras en een tweepersoons slaapbank die uit drie delen bestaat. Ik kon me niet voorstellen dat je daar lekker op kon slapen en dit bleek het geval ook. De volgende dag heb ik toen ook het appartement voor ze geregeld waar papa, mama en Dorette ook hebben geslapen in de herfstvakantie. Gelukkig was het vrij en ik kreeg ook nog een lekkere korting.

Zaterdagmiddag zijn Leon en ik het zwembad in gegaan waar ik in dit stuk al over schreef. Echt heerlijk genoten van het warme water en de sauna.

Het avondeten hebben we met zijn zessen genuttigd bij de pizzeria. We kwamen daar binnen om iets voor half 8 en meteen kwam de eigenaar naar ons toe en waarschuwde dat ze om 20:00 uur zouden sluiten. We weten niet of het bangmakerij was of zo, maar sneller erom eten hebben we niet gedaan ;)

Na het eten hebben we Sinterklaas gevierd, want was natuurlijk Sinterklaasweekend! We hadden van tevoren afgesproken dat ieders twee cadeautjes zou kopen en die zouden we vanavond dan door middel van een dobbelspel verdeeld worden. Met het spel kon je cadeautjes afpakken, veroveren, ruilen enzovoort. Uiteindelijk werd er heel agressief en enthousiast gespeeld, maar toen de tijd om was, hadden Leon en ik niks meer voor ons en Korriene, Ricardo, Laura en Nadine hadden gewoon alles. BOehoeehoeeee… Maar goed, ik kan heeeeel goed tegen mijn verlies, dus het lieve aanbod om de kutcadeautjes te mogen hebben, heb ik afgeslagen ;)

Op zondag hebben Leon en ik ontbeten op de kerstmarkt bij Gerbeaud, het oudste koffiehuis van Budapest. Ik las dat Madonna zelfs hier al eens was geweest! Daarna hebben we gewinkeld bij Mammut, een groot winkelcentrum. Daar een prachtig verjaardagscadeautje van Leon gekregen! Ik ben vrijdag pas jarig, maar dan zijn we helaas niet samen en ik wou eigenlijk ook geen cadeautje, omdat ik al zo blij was dat hij zo vaak naar mij toe is geweest, maar ik heb toch wat gekregen! Namelijk een hele mooie houten kist met een glasplaat en een laatjes met allemaal vakjes waar je bijvoorbeeld sieraden in kunt doen. Ik ben er erg blij mee!

’s Avonds zijn we nog heerlijk samen uit eten geweest bij Pampas, een Argentijns restaurant. Superlekkere malse biefstuk, boterzacht! En Leon had een stukje Kobé biefstuk, dat is de beste biefstuk van de wereld van Japanse Wagyu runderen. Die worden gevoerd met bier en elke dag gemasseerd. Menig man zou zo’n rund willen zijn, denk ik! Het was ook echt heerlijk vlees.

Daarna nog een heel stuk langs de Donau naar huis gelopen, want het was een schitterende avond.

Het was erg gezellig samen… Helaas gingen ze de volgende dag ’s middags alweer naar huis. Leon en ik hebben nog even boodschappen gedaan en nog koffie gedronken en ’s middags om half 4 stond de taxi weer voor de deur.

Het afscheid was dit keer niet zo moeilijk, want over 12 dagen zou ik ook weer thuis zijn!

Nu is het alweer dinsdag en ben ik druk met leren, want donderdagmorgen heb ik mijn Hongaarse mondeling en volgende week een bende examens, dus druk met studeren! Weet ik ook eens hoe dat is ;)

En dan nog een hele leuke verrassing: mama en Manon komen op mijn verjaardag, aanstaande vrijdag, naar Budapest! Heel erg leuk, Manon is nog niet hier geweest en nu kan ze toch zien waar ik de afgelopen drie maand heb doorgebracht! Ik heb er erg veel zin in!

Nou, dit was mijn op één na laatste verhaal. Mijn laatste verhaal zal ik plaatsen als ik weer in Nederland ben, want over 11 dagen ben ik weer thuis!

Zoals ik in de vorige blog al vermelde, ik heb er zin in!!

Tot gauw allemaal!!!!


Groetjes,
Kerstin